afincar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
afinco
afinques
afinca
afincamos
afincáis
afinquen
afincaba
afincabes
afincaba
afincábamos / afincábemos
afincabais / afincabeis
afincaben
afinqué
afincasti / afinquesti
afincó
afinquemos
afincastis / afinquestis
afincaron
afincara / afincare
afincaras / afincares
afincara / afincare
afincáramos / afincáremos
afincarais / afincareis
afincaran / afincaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
afinque
afincas / afinques
afinque
afinquemos
afinquéis
afincan / afinquen
afincara / afincare
afincaras / afincares
afincara / afincare
afincáramos / afincáremos
afincarais / afincareis
afincaran / afincaren
afincaré
afincarás
afincará
afincaremos
afincaréis
afincarán
afincaría
afincaríes
afincaría
afincaríamos / afincaríemos
afincaríais / afincaríeis
afincaríen
Infinitivuafincar
Xerundiuafincando
Participiu
afincáuafincadaafincao
afincaosafincaes
Imperativuafinca
afincái

Flexona como: mercar

variante ortográfica de : fincar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana