atonicar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
atonico
atoniques
atonica
atonicamos
atonicáis
atoniquen
atonicaba
atonicabes
atonicaba
atonicábamos / atonicábemos
atonicabais / atonicabeis
atonicaben
atoniqué
atonicasti / atoniquesti
atonicó
atoniquemos
atonicastis / atoniquestis
atonicaron
atonicara / atonicare
atonicaras / atonicares
atonicara / atonicare
atonicáramos / atonicáremos
atonicarais / atonicareis
atonicaran / atonicaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
atonique
atonicas / atoniques
atonique
atoniquemos
atoniquéis
atonican / atoniquen
atonicara / atonicare
atonicaras / atonicares
atonicara / atonicare
atonicáramos / atonicáremos
atonicarais / atonicareis
atonicaran / atonicaren
atonicaré
atonicarás
atonicará
atonicaremos
atonicaréis
atonicarán
atonicaría
atonicaríes
atonicaría
atonicaríamos / atonicaríemos
atonicaríais / atonicaríeis
atonicaríen
Infinitivuatonicar
Xerundiuatonicando
Participiu
atonicáuatonicadaatonicao
atonicaosatonicaes
Imperativuatonica
atonicái

Flexona como: mercar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana