encolmar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
encuelmo
encuelmes
encuelma
encolmamos
encolmáis
encuelmen
encolmaba
encolmabes
encolmaba
encolmábamos / encolmábemos
encolmabais / encolmabeis
encolmaben
encolmé
encolmasti / encolmesti
encolmó
encolmemos
encolmastis / encolmestis
encolmaron
encolmara / encolmare
encolmaras / encolmares
encolmara / encolmare
encolmáramos / encolmáremos
encolmarais / encolmareis
encolmaran / encolmaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
encuelme
encuelmas / encuelmes
encuelme
encolmemos
encolméis
encuelman / encuelmen
encolmara / encolmare
encolmaras / encolmares
encolmara / encolmare
encolmáramos / encolmáremos
encolmarais / encolmareis
encolmaran / encolmaren
encolmaré
encolmarás
encolmará
encolmaremos
encolmaréis
encolmarán
encolmaría
encolmaríes
encolmaría
encolmaríamos / encolmaríemos
encolmaríais / encolmaríeis
encolmaríen
Infinitivuencolmar
Xerundiuencolmando
Participiu
encolmáuencolmadaencolmao
encolmaosencolmaes
Imperativuencuelma
encolmái

Flexona como: moyar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana