|
afaitar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
afaito afaites afaita afaitamos afaitáis afaiten
| afaitaba afaitabes afaitaba afaitábamos / afaitábemos afaitabais / afaitabeis afaitaben
| afaité afaitasti / afaitesti afaitó afaitemos afaitastis / afaitestis afaitaron
| afaitara / afaitare afaitaras / afaitares afaitara / afaitare afaitáramos / afaitáremos afaitarais / afaitareis afaitaran / afaitaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
afaite afaitas / afaites afaite afaitemos afaitéis afaitan / afaiten
| afaitara / afaitare afaitaras / afaitares afaitara / afaitare afaitáramos / afaitáremos afaitarais / afaitareis afaitaran / afaitaren
| afaitaré afaitarás afaitará afaitaremos afaitaréis afaitarán
| afaitaría afaitaríes afaitaría afaitaríamos / afaitaríemos afaitaríais / afaitaríeis afaitaríen
|
Infinitivu | afaitar |
---|
Xerundiu | afaitando |
---|
Participiu | afaitáu | afaitada | afaitao | afaitaos | afaitaes |
|
---|
Imperativu | afaita afaitái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica : afeitar
forma nominal : afaitamientu, afaitadura, afaitadera Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|