afumar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
afumo
afumes
afuma
afumamos
afumáis
afumen
afumaba
afumabes
afumaba
afumábamos / afumábemos
afumabais / afumabeis
afumaben
afumé
afumasti / afumesti
afumó
afumemos
afumastis / afumestis
afumaron
afumara / afumare
afumaras / afumares
afumara / afumare
afumáramos / afumáremos
afumarais / afumareis
afumaran / afumaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
afume
afumas / afumes
afume
afumemos
afuméis
afuman / afumen
afumara / afumare
afumaras / afumares
afumara / afumare
afumáramos / afumáremos
afumarais / afumareis
afumaran / afumaren
afumaré
afumarás
afumará
afumaremos
afumaréis
afumarán
afumaría
afumaríes
afumaría
afumaríamos / afumaríemos
afumaríais / afumaríeis
afumaríen
Infinitivuafumar
Xerundiuafumando
Participiu
afumáuafumadaafumao
afumaosafumaes
Imperativuafuma
afumái

Flexona como: falar

variante ortográfica : afumiar

forma nominal : afumamientu, afumadura

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana