roncar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
ronco
ronques
ronca
roncamos
roncáis
ronquen
roncaba
roncabes
roncaba
roncábamos / roncábemos
roncabais / roncabeis
roncaben
ronqué
roncasti / ronquesti
roncó
ronquemos
roncastis / ronquestis
roncaron
roncara / roncare
roncaras / roncares
roncara / roncare
roncáramos / roncáremos
roncarais / roncareis
roncaran / roncaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
ronque
roncas / ronques
ronque
ronquemos
ronquéis
roncan / ronquen
roncara / roncare
roncaras / roncares
roncara / roncare
roncáramos / roncáremos
roncarais / roncareis
roncaran / roncaren
roncaré
roncarás
roncará
roncaremos
roncaréis
roncarán
roncaría
roncaríes
roncaría
roncaríamos / roncaríemos
roncaríais / roncaríeis
roncaríen
Infinitivuroncar
Xerundiuroncando
Participiu
roncáuroncadaroncao
roncaosroncaes
Imperativuronca
roncái

Flexona como: mercar

forma nominal : ronquíu, ronquida

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana