endemoniar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
endemonio
endemonies
endemonia
endemoniamos
endemoniáis
endemonien
endemoniaba
endemoniabes
endemoniaba
endemoniábamos / endemoniábemos
endemoniabais / endemoniabeis
endemoniaben
endemonié
endemoniasti / endemoniesti
endemonió
endemoniemos
endemoniastis / endemoniestis
endemoniaron
endemoniara / endemoniare
endemoniaras / endemoniares
endemoniara / endemoniare
endemoniáramos / endemoniáremos
endemoniarais / endemoniareis
endemoniaran / endemoniaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
endemonie
endemonias / endemonies
endemonie
endemoniemos
endemoniéis
endemonian / endemonien
endemoniara / endemoniare
endemoniaras / endemoniares
endemoniara / endemoniare
endemoniáramos / endemoniáremos
endemoniarais / endemoniareis
endemoniaran / endemoniaren
endemoniaré
endemoniarás
endemoniará
endemoniaremos
endemoniaréis
endemoniarán
endemoniaría
endemoniaríes
endemoniaría
endemoniaríamos / endemoniaríemos
endemoniaríais / endemoniaríeis
endemoniaríen
Infinitivuendemoniar
Xerundiuendemoniando
Participiu
endemoniáuendemoniadaendemoniao
endemoniaosendemoniaes
Imperativuendemonia
endemoniái

Flexona como: falar

variante ortográfica : endemoñar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana