constatar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
constato
constates
constata
constatamos
constatáis
constaten
constataba
constatabes
constataba
constatábamos / constatábemos
constatabais / constatabeis
constataben
constaté
constatasti / constatesti
constató
constatemos
constatastis / constatestis
constataron
constatara / constatare
constataras / constatares
constatara / constatare
constatáramos / constatáremos
constatarais / constatareis
constataran / constataren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
constate
constatas / constates
constate
constatemos
constatéis
constatan / constaten
constatara / constatare
constataras / constatares
constatara / constatare
constatáramos / constatáremos
constatarais / constatareis
constataran / constataren
constataré
constatarás
constatará
constataremos
constataréis
constatarán
constataría
constataríes
constataría
constataríamos / constataríemos
constataríais / constataríeis
constataríen
Infinitivuconstatar
Xerundiuconstatando
Participiu
constatáuconstatadaconstatao
constataosconstataes
Imperativuconstata
constatái

Flexona como: falar

forma nominal : constatación

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana