convenir - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
convengo
convienes
convién
convenimos
convenís
convienen
convenía
conveníes
convenía
conveníamos / conveníemos
conveníais / conveníeis
conveníen
convini
conviniesti / convinisti
convieno
conviniemos / convinimos
conviniestis / convinistis
convinieron
conviniera / conviniere
convinieras / convinieres
conviniera / conviniere
conviniéramos / conviniéremos
convinierais / conviniereis
convinieran / convinieren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
convenga
convengas
convenga
convengamos
convengáis
convengan
conviniera / conviniere
convinieras / convinieres
conviniera / conviniere
conviniéramos / conviniéremos
convinierais / conviniereis
convinieran / convinieren
convendré
convendrás
convendrá
convendremos
convendréis
convendrán
convendría
convendríes
convendría
convendríamos / convendríemos
convendríais / convendríeis
convendríen
Infinitivuconvenir
Xerundiuconviniendo
Participiu
conveníuconvenidaconvenío
conveníosconveníes
Imperativuconvén
conveníi

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana