desordenar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
desordeno
desordenes
desordena
desordenamos
desordenáis
desordenen
desordenaba
desordenabes
desordenaba
desordenábamos / desordenábemos
desordenabais / desordenabeis
desordenaben
desordené
desordenasti / desordenesti
desordenó
desordenemos
desordenastis / desordenestis
desordenaron
desordenara / desordenare
desordenaras / desordenares
desordenara / desordenare
desordenáramos / desordenáremos
desordenarais / desordenareis
desordenaran / desordenaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
desordene
desordenas / desordenes
desordene
desordenemos
desordenéis
desordenan / desordenen
desordenara / desordenare
desordenaras / desordenares
desordenara / desordenare
desordenáramos / desordenáremos
desordenarais / desordenareis
desordenaran / desordenaren
desordenaré
desordenarás
desordenará
desordenaremos
desordenaréis
desordenarán
desordenaría
desordenaríes
desordenaría
desordenaríamos / desordenaríemos
desordenaríais / desordenaríeis
desordenaríen
Infinitivudesordenar
Xerundiudesordenando
Participiu
desordenáudesordenadadesordenao
desordenaosdesordenaes
Imperativudesordena
desordenái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana