emocionar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
emociono
emociones
emociona
emocionamos
emocionáis
emocionen
emocionaba
emocionabes
emocionaba
emocionábamos / emocionábemos
emocionabais / emocionabeis
emocionaben
emocioné
emocionasti / emocionesti
emocionó
emocionemos
emocionastis / emocionestis
emocionaron
emocionara / emocionare
emocionaras / emocionares
emocionara / emocionare
emocionáramos / emocionáremos
emocionarais / emocionareis
emocionaran / emocionaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
emocione
emocionas / emociones
emocione
emocionemos
emocionéis
emocionan / emocionen
emocionara / emocionare
emocionaras / emocionares
emocionara / emocionare
emocionáramos / emocionáremos
emocionarais / emocionareis
emocionaran / emocionaren
emocionaré
emocionarás
emocionará
emocionaremos
emocionaréis
emocionarán
emocionaría
emocionaríes
emocionaría
emocionaríamos / emocionaríemos
emocionaríais / emocionaríeis
emocionaríen
Infinitivuemocionar
Xerundiuemocionando
Participiu
emocionáuemocionadaemocionao
emocionaosemocionaes
Imperativuemociona
emocionái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana