empericotiar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
empericotio
empericoties
empericotia
empericotiamos
empericotiáis
empericotien
empericotiaba
empericotiabes
empericotiaba
empericotiábamos / empericotiábemos
empericotiabais / empericotiabeis
empericotiaben
empericotié
empericotiasti / empericotiesti
empericotió
empericotiemos
empericotiastis / empericotiestis
empericotiaron
empericotiara / empericotiare
empericotiaras / empericotiares
empericotiara / empericotiare
empericotiáramos / empericotiáremos
empericotiarais / empericotiareis
empericotiaran / empericotiaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
empericotie
empericotias / empericoties
empericotie
empericotiemos
empericotiéis
empericotian / empericotien
empericotiara / empericotiare
empericotiaras / empericotiares
empericotiara / empericotiare
empericotiáramos / empericotiáremos
empericotiarais / empericotiareis
empericotiaran / empericotiaren
empericotiaré
empericotiarás
empericotiará
empericotiaremos
empericotiaréis
empericotiarán
empericotiaría
empericotiaríes
empericotiaría
empericotiaríamos / empericotiaríemos
empericotiaríais / empericotiaríeis
empericotiaríen
Infinitivuempericotiar
Xerundiuempericotiando
Participiu
empericotiáuempericotiadaempericotiao
empericotiaosempericotiaes
Imperativuempericotia
empericotiái

Flexona como: falar

variante ortográfica : empericotar, emperincotar, emperingotar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana