encarnar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
encarno
encarnes
encarna
encarnamos
encarnáis
encarnen
encarnaba
encarnabes
encarnaba
encarnábamos / encarnábemos
encarnabais / encarnabeis
encarnaben
encarné
encarnasti / encarnesti
encarnó
encarnemos
encarnastis / encarnestis
encarnaron
encarnara / encarnare
encarnaras / encarnares
encarnara / encarnare
encarnáramos / encarnáremos
encarnarais / encarnareis
encarnaran / encarnaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
encarne
encarnas / encarnes
encarne
encarnemos
encarnéis
encarnan / encarnen
encarnara / encarnare
encarnaras / encarnares
encarnara / encarnare
encarnáramos / encarnáremos
encarnarais / encarnareis
encarnaran / encarnaren
encarnaré
encarnarás
encarnará
encarnaremos
encarnaréis
encarnarán
encarnaría
encarnaríes
encarnaría
encarnaríamos / encarnaríemos
encarnaríais / encarnaríeis
encarnaríen
Infinitivuencarnar
Xerundiuencarnando
Participiu
encarnáuencarnadaencarnao
encarnaosencarnaes
Imperativuencarna
encarnái

Flexona como: falar

forma nominal : encarnamientu, encarnadura, encarnación

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana