encartar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
encarto
encartes
encarta
encartamos
encartáis
encarten
encartaba
encartabes
encartaba
encartábamos / encartábemos
encartabais / encartabeis
encartaben
encarté
encartasti / encartesti
encartó
encartemos
encartastis / encartestis
encartaron
encartara / encartare
encartaras / encartares
encartara / encartare
encartáramos / encartáremos
encartarais / encartareis
encartaran / encartaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
encarte
encartas / encartes
encarte
encartemos
encartéis
encartan / encarten
encartara / encartare
encartaras / encartares
encartara / encartare
encartáramos / encartáremos
encartarais / encartareis
encartaran / encartaren
encartaré
encartarás
encartará
encartaremos
encartaréis
encartarán
encartaría
encartaríes
encartaría
encartaríamos / encartaríemos
encartaríais / encartaríeis
encartaríen
Infinitivuencartar
Xerundiuencartando
Participiu
encartáuencartadaencartao
encartaosencartaes
Imperativuencarta
encartái

Flexona como: falar

forma nominal : encarte

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana