indignar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
indigno
indignes
indigna
indignamos
indignáis
indignen
indignaba
indignabes
indignaba
indignábamos / indignábemos
indignabais / indignabeis
indignaben
indigné
indignasti / indignesti
indignó
indignemos
indignastis / indignestis
indignaron
indignara / indignare
indignaras / indignares
indignara / indignare
indignáramos / indignáremos
indignarais / indignareis
indignaran / indignaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
indigne
indignas / indignes
indigne
indignemos
indignéis
indignan / indignen
indignara / indignare
indignaras / indignares
indignara / indignare
indignáramos / indignáremos
indignarais / indignareis
indignaran / indignaren
indignaré
indignarás
indignará
indignaremos
indignaréis
indignarán
indignaría
indignaríes
indignaría
indignaríamos / indignaríemos
indignaríais / indignaríeis
indignaríen
Infinitivuindignar
Xerundiuindignando
Participiu
indignáuindignadaindignao
indignaosindignaes
Imperativuindigna
indignái

Flexona como: falar

forma nominal : indignación

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana