mentar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
mento
mentes
menta
mentamos
mentáis
menten
mentaba
mentabes
mentaba
mentábamos / mentábemos
mentabais / mentabeis
mentaben
menté
mentasti / mentesti
mentó
mentemos
mentastis / mentestis
mentaron
mentara / mentare
mentaras / mentares
mentara / mentare
mentáramos / mentáremos
mentarais / mentareis
mentaran / mentaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
mente
mentas / mentes
mente
mentemos
mentéis
mentan / menten
mentara / mentare
mentaras / mentares
mentara / mentare
mentáramos / mentáremos
mentarais / mentareis
mentaran / mentaren
mentaré
mentarás
mentará
mentaremos
mentaréis
mentarán
mentaría
mentaríes
mentaría
mentaríamos / mentaríemos
mentaríais / mentaríeis
mentaríen
Infinitivumentar
Xerundiumentando
Participiu
mentáumentadamentao
mentaosmentaes
Imperativumenta
mentái

Flexona como: falar

forma nominal : mentada, mención

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana