mirar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
miro
mires
mira
miramos
miráis
miren
miraba
mirabes
miraba
mirábamos / mirábemos
mirabais / mirabeis
miraben
miré
mirasti / miresti
miró
miremos
mirastis / mirestis
miraron
mirara / mirare
miraras / mirares
mirara / mirare
miráramos / miráremos
mirarais / mirareis
miraran / miraren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
mire
miras / mires
mire
miremos
miréis
miran / miren
mirara / mirare
miraras / mirares
mirara / mirare
miráramos / miráremos
mirarais / mirareis
miraran / miraren
miraré
mirarás
mirará
miraremos
miraréis
mirarán
miraría
miraríes
miraría
miraríamos / miraríemos
miraríais / miraríeis
miraríen
Infinitivumirar
Xerundiumirando
Participiu
miráumiradamirao
miraosmiraes
Imperativumira
mirái

Flexona como: falar

forma nominal : miramientu, mirada

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana