orniar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
ornio
ornies
ornia
orniamos
orniáis
ornien
orniaba
orniabes
orniaba
orniábamos / orniábemos
orniabais / orniabeis
orniaben
ornié
orniasti / orniesti
ornió
orniemos
orniastis / orniestis
orniaron
orniara / orniare
orniaras / orniares
orniara / orniare
orniáramos / orniáremos
orniarais / orniareis
orniaran / orniaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
ornie
ornias / ornies
ornie
orniemos
orniéis
ornian / ornien
orniara / orniare
orniaras / orniares
orniara / orniare
orniáramos / orniáremos
orniarais / orniareis
orniaran / orniaren
orniaré
orniarás
orniará
orniaremos
orniaréis
orniarán
orniaría
orniaríes
orniaría
orniaríamos / orniaríemos
orniaríais / orniaríeis
orniaríen
Infinitivuorniar
Xerundiuorniando
Participiu
orniáuorniadaorniao
orniaosorniaes
Imperativuornia
orniái

Flexona como: falar

forma nominal : orniamentu

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana