arramar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
arramo
arrames
arrama
arramamos
arramáis
arramen
arramaba
arramabes
arramaba
arramábamos / arramábemos
arramabais / arramabeis
arramaben
arramé
arramasti / arramesti
arramó
arramemos
arramastis / arramestis
arramaron
arramara / arramare
arramaras / arramares
arramara / arramare
arramáramos / arramáremos
arramarais / arramareis
arramaran / arramaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
arrame
arramas / arrames
arrame
arramemos
arraméis
arraman / arramen
arramara / arramare
arramaras / arramares
arramara / arramare
arramáramos / arramáremos
arramarais / arramareis
arramaran / arramaren
arramaré
arramarás
arramará
arramaremos
arramaréis
arramarán
arramaría
arramaríes
arramaría
arramaríamos / arramaríemos
arramaríais / arramaríeis
arramaríen
Infinitivuarramar
Xerundiuarramando
Participiu
arramáuarramadaarramao
arramaosarramaes
Imperativuarrama
arramái

Flexona como: falar

forma nominal : arramamientu, arramadura

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana