|
vengar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
vengo vengues venga vengamos vengáis venguen
| vengaba vengabes vengaba vengábamos / vengábemos vengabais / vengabeis vengaben
| vengué vengasti / venguesti vengó venguemos vengastis / venguestis vengaron
| vengara / vengare vengaras / vengares vengara / vengare vengáramos / vengáremos vengarais / vengareis vengaran / vengaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
vengue vengas / vengues vengue venguemos venguéis vengan / venguen
| vengara / vengare vengaras / vengares vengara / vengare vengáramos / vengáremos vengarais / vengareis vengaran / vengaren
| vengaré vengarás vengará vengaremos vengaréis vengarán
| vengaría vengaríes vengaría vengaríamos / vengaríemos vengaríais / vengaríeis vengaríen
|
Infinitivu | vengar |
---|
Xerundiu | vengando |
---|
Participiu | vengáu | vengada | vengao | vengaos | vengaes |
|
---|
Imperativu | venga vengái |
---|
Flexona como: fregar forma nominal : venganza, vengación Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|