asonantar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
asonanto
asonantes
asonanta
asonantamos
asonantáis
asonanten
asonantaba
asonantabes
asonantaba
asonantábamos / asonantábemos
asonantabais / asonantabeis
asonantaben
asonanté
asonantasti / asonantesti
asonantó
asonantemos
asonantastis / asonantestis
asonantaron
asonantara / asonantare
asonantaras / asonantares
asonantara / asonantare
asonantáramos / asonantáremos
asonantarais / asonantareis
asonantaran / asonantaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
asonante
asonantas / asonantes
asonante
asonantemos
asonantéis
asonantan / asonanten
asonantara / asonantare
asonantaras / asonantares
asonantara / asonantare
asonantáramos / asonantáremos
asonantarais / asonantareis
asonantaran / asonantaren
asonantaré
asonantarás
asonantará
asonantaremos
asonantaréis
asonantarán
asonantaría
asonantaríes
asonantaría
asonantaríamos / asonantaríemos
asonantaríais / asonantaríeis
asonantaríen
Infinitivuasonantar
Xerundiuasonantando
Participiu
asonantáuasonantadaasonantao
asonantaosasonantaes
Imperativuasonanta
asonantái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana