apolitar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
apolito
apolites
apolita
apolitamos
apolitáis
apoliten
apolitaba
apolitabes
apolitaba
apolitábamos / apolitábemos
apolitabais / apolitabeis
apolitaben
apolité
apolitasti / apolitesti
apolitó
apolitemos
apolitastis / apolitestis
apolitaron
apolitara / apolitare
apolitaras / apolitares
apolitara / apolitare
apolitáramos / apolitáremos
apolitarais / apolitareis
apolitaran / apolitaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
apolite
apolitas / apolites
apolite
apolitemos
apolitéis
apolitan / apoliten
apolitara / apolitare
apolitaras / apolitares
apolitara / apolitare
apolitáramos / apolitáremos
apolitarais / apolitareis
apolitaran / apolitaren
apolitaré
apolitarás
apolitará
apolitaremos
apolitaréis
apolitarán
apolitaría
apolitaríes
apolitaría
apolitaríamos / apolitaríemos
apolitaríais / apolitaríeis
apolitaríen
Infinitivuapolitar
Xerundiuapolitando
Participiu
apolitáuapolitadaapolitao
apolitaosapolitaes
Imperativuapolita
apolitái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana