desacostumar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
desacostumo
desacostumes
desacostuma
desacostumamos
desacostumáis
desacostumen
desacostumaba
desacostumabes
desacostumaba
desacostumábamos / desacostumábemos
desacostumabais / desacostumabeis
desacostumaben
desacostumé
desacostumasti / desacostumesti
desacostumó
desacostumemos
desacostumastis / desacostumestis
desacostumaron
desacostumara / desacostumare
desacostumaras / desacostumares
desacostumara / desacostumare
desacostumáramos / desacostumáremos
desacostumarais / desacostumareis
desacostumaran / desacostumaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
desacostume
desacostumas / desacostumes
desacostume
desacostumemos
desacostuméis
desacostuman / desacostumen
desacostumara / desacostumare
desacostumaras / desacostumares
desacostumara / desacostumare
desacostumáramos / desacostumáremos
desacostumarais / desacostumareis
desacostumaran / desacostumaren
desacostumaré
desacostumarás
desacostumará
desacostumaremos
desacostumaréis
desacostumarán
desacostumaría
desacostumaríes
desacostumaría
desacostumaríamos / desacostumaríemos
desacostumaríais / desacostumaríeis
desacostumaríen
Infinitivudesacostumar
Xerundiudesacostumando
Participiu
desacostumáudesacostumadadesacostumao
desacostumaosdesacostumaes
Imperativudesacostuma
desacostumái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana