desenartar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
desenarto
desenartes
desenarta
desenartamos
desenartáis
desenarten
desenartaba
desenartabes
desenartaba
desenartábamos / desenartábemos
desenartabais / desenartabeis
desenartaben
desenarté
desenartasti / desenartesti
desenartó
desenartemos
desenartastis / desenartestis
desenartaron
desenartara / desenartare
desenartaras / desenartares
desenartara / desenartare
desenartáramos / desenartáremos
desenartarais / desenartareis
desenartaran / desenartaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
desenarte
desenartas / desenartes
desenarte
desenartemos
desenartéis
desenartan / desenarten
desenartara / desenartare
desenartaras / desenartares
desenartara / desenartare
desenartáramos / desenartáremos
desenartarais / desenartareis
desenartaran / desenartaren
desenartaré
desenartarás
desenartará
desenartaremos
desenartaréis
desenartarán
desenartaría
desenartaríes
desenartaría
desenartaríamos / desenartaríemos
desenartaríais / desenartaríeis
desenartaríen
Infinitivudesenartar
Xerundiudesenartando
Participiu
desenartáudesenartadadesenartao
desenartaosdesenartaes
Imperativudesenarta
desenartái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana