endemoñar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
endemoño
endemoñes
endemoña
endemoñamos
endemoñáis
endemoñen
endemoñaba
endemoñabes
endemoñaba
endemoñábamos / endemoñábemos
endemoñabais / endemoñabeis
endemoñaben
endemoñé
endemoñasti / endemoñesti
endemoñó
endemoñemos
endemoñastis / endemoñestis
endemoñaron
endemoñara / endemoñare
endemoñaras / endemoñares
endemoñara / endemoñare
endemoñáramos / endemoñáremos
endemoñarais / endemoñareis
endemoñaran / endemoñaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
endemoñe
endemoñas / endemoñes
endemoñe
endemoñemos
endemoñéis
endemoñan / endemoñen
endemoñara / endemoñare
endemoñaras / endemoñares
endemoñara / endemoñare
endemoñáramos / endemoñáremos
endemoñarais / endemoñareis
endemoñaran / endemoñaren
endemoñaré
endemoñarás
endemoñará
endemoñaremos
endemoñaréis
endemoñarán
endemoñaría
endemoñaríes
endemoñaría
endemoñaríamos / endemoñaríemos
endemoñaríais / endemoñaríeis
endemoñaríen
Infinitivuendemoñar
Xerundiuendemoñando
Participiu
endemoñáuendemoñadaendemoñao
endemoñaosendemoñaes
Imperativuendemoña
endemoñái

Flexona como: falar

variante ortográfica de : endemoniar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana