finsar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
finso
finses
finsa
finsamos
finsáis
finsen
finsaba
finsabes
finsaba
finsábamos / finsábemos
finsabais / finsabeis
finsaben
finsé
finsasti / finsesti
finsó
finsemos
finsastis / finsestis
finsaron
finsara / finsare
finsaras / finsares
finsara / finsare
finsáramos / finsáremos
finsarais / finsareis
finsaran / finsaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
finse
finsas / finses
finse
finsemos
finséis
finsan / finsen
finsara / finsare
finsaras / finsares
finsara / finsare
finsáramos / finsáremos
finsarais / finsareis
finsaran / finsaren
finsaré
finsarás
finsará
finsaremos
finsaréis
finsarán
finsaría
finsaríes
finsaría
finsaríamos / finsaríemos
finsaríais / finsaríeis
finsaríen
Infinitivufinsar
Xerundiufinsando
Participiu
finsáufinsadafinsao
finsaosfinsaes
Imperativufinsa
finsái

Flexona como: falar

forma nominal : finsadura

variante ortográfica de : finxar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana