caracoliar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
caracolio
caracolies
caracolia
caracoliamos
caracoliáis
caracolien
caracoliaba
caracoliabes
caracoliaba
caracoliábamos / caracoliábemos
caracoliabais / caracoliabeis
caracoliaben
caracolié
caracoliasti / caracoliesti
caracolió
caracoliemos
caracoliastis / caracoliestis
caracoliaron
caracoliara / caracoliare
caracoliaras / caracoliares
caracoliara / caracoliare
caracoliáramos / caracoliáremos
caracoliarais / caracoliareis
caracoliaran / caracoliaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
caracolie
caracolias / caracolies
caracolie
caracoliemos
caracoliéis
caracolian / caracolien
caracoliara / caracoliare
caracoliaras / caracoliares
caracoliara / caracoliare
caracoliáramos / caracoliáremos
caracoliarais / caracoliareis
caracoliaran / caracoliaren
caracoliaré
caracoliarás
caracoliará
caracoliaremos
caracoliaréis
caracoliarán
caracoliaría
caracoliaríes
caracoliaría
caracoliaríamos / caracoliaríemos
caracoliaríais / caracoliaríeis
caracoliaríen
Infinitivucaracoliar
Xerundiucaracoliando
Participiu
caracoliáucaracoliadacaracoliao
caracoliaoscaracoliaes
Imperativucaracolia
caracoliái

Flexona como: falar

variante ortográfica : caricoliar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana