contrariar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
contrario
contraries
contraria
contrariamos
contrariáis
contrarien
contrariaba
contrariabes
contrariaba
contrariábamos / contrariábemos
contrariabais / contrariabeis
contrariaben
contrarié
contrariasti / contrariesti
contrarió
contrariemos
contrariastis / contrariestis
contrariaron
contrariara / contrariare
contrariaras / contrariares
contrariara / contrariare
contrariáramos / contrariáremos
contrariarais / contrariareis
contrariaran / contrariaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
contrarie
contrarias / contraries
contrarie
contrariemos
contrariéis
contrarian / contrarien
contrariara / contrariare
contrariaras / contrariares
contrariara / contrariare
contrariáramos / contrariáremos
contrariarais / contrariareis
contrariaran / contrariaren
contrariaré
contrariarás
contrariará
contrariaremos
contrariaréis
contrariarán
contrariaría
contrariaríes
contrariaría
contrariaríamos / contrariaríemos
contrariaríais / contrariaríeis
contrariaríen
Infinitivucontrariar
Xerundiucontrariando
Participiu
contrariáucontrariadacontrariao
contrariaoscontrariaes
Imperativucontraria
contrariái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana