desencontiar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
desencontio
desenconties
desencontia
desencontiamos
desencontiáis
desencontien
desencontiaba
desencontiabes
desencontiaba
desencontiábamos / desencontiábemos
desencontiabais / desencontiabeis
desencontiaben
desencontié
desencontiasti / desencontiesti
desencontió
desencontiemos
desencontiastis / desencontiestis
desencontiaron
desencontiara / desencontiare
desencontiaras / desencontiares
desencontiara / desencontiare
desencontiáramos / desencontiáremos
desencontiarais / desencontiareis
desencontiaran / desencontiaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
desencontie
desencontias / desenconties
desencontie
desencontiemos
desencontiéis
desencontian / desencontien
desencontiara / desencontiare
desencontiaras / desencontiares
desencontiara / desencontiare
desencontiáramos / desencontiáremos
desencontiarais / desencontiareis
desencontiaran / desencontiaren
desencontiaré
desencontiarás
desencontiará
desencontiaremos
desencontiaréis
desencontiarán
desencontiaría
desencontiaríes
desencontiaría
desencontiaríamos / desencontiaríemos
desencontiaríais / desencontiaríeis
desencontiaríen
Infinitivudesencontiar
Xerundiudesencontiando
Participiu
desencontiáudesencontiadadesencontiao
desencontiaosdesencontiaes
Imperativudesencontia
desencontiái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana