moniar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
monio
monies
monia
moniamos
moniáis
monien
moniaba
moniabes
moniaba
moniábamos / moniábemos
moniabais / moniabeis
moniaben
monié
moniasti / moniesti
monió
moniemos
moniastis / moniestis
moniaron
moniara / moniare
moniaras / moniares
moniara / moniare
moniáramos / moniáremos
moniarais / moniareis
moniaran / moniaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
monie
monias / monies
monie
moniemos
moniéis
monian / monien
moniara / moniare
moniaras / moniares
moniara / moniare
moniáramos / moniáremos
moniarais / moniareis
moniaran / moniaren
moniaré
moniarás
moniará
moniaremos
moniaréis
moniarán
moniaría
moniaríes
moniaría
moniaríamos / moniaríemos
moniaríais / moniaríeis
moniaríen
Infinitivumoniar
Xerundiumoniando
Participiu
moniáumoniadamoniao
moniaosmoniaes
Imperativumonia
moniái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana