vindicar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
vindico
vindiques
vindica
vindicamos
vindicáis
vindiquen
vindicaba
vindicabes
vindicaba
vindicábamos / vindicábemos
vindicabais / vindicabeis
vindicaben
vindiqué
vindicasti / vindiquesti
vindicó
vindiquemos
vindicastis / vindiquestis
vindicaron
vindicara / vindicare
vindicaras / vindicares
vindicara / vindicare
vindicáramos / vindicáremos
vindicarais / vindicareis
vindicaran / vindicaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
vindique
vindicas / vindiques
vindique
vindiquemos
vindiquéis
vindican / vindiquen
vindicara / vindicare
vindicaras / vindicares
vindicara / vindicare
vindicáramos / vindicáremos
vindicarais / vindicareis
vindicaran / vindicaren
vindicaré
vindicarás
vindicará
vindicaremos
vindicaréis
vindicarán
vindicaría
vindicaríes
vindicaría
vindicaríamos / vindicaríemos
vindicaríais / vindicaríeis
vindicaríen
Infinitivuvindicar
Xerundiuvindicando
Participiu
vindicáuvindicadavindicao
vindicaosvindicaes
Imperativuvindica
vindicái

Flexona como: mercar

forma nominal : vindicación

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana