|
cingar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
cingo cingues cinga cingamos cingáis cinguen
| cingaba cingabes cingaba cingábamos / cingábemos cingabais / cingabeis cingaben
| cingué cingasti / cinguesti cingó cinguemos cingastis / cinguestis cingaron
| cingara / cingare cingaras / cingares cingara / cingare cingáramos / cingáremos cingarais / cingareis cingaran / cingaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
cingue cingas / cingues cingue cinguemos cinguéis cingan / cinguen
| cingara / cingare cingaras / cingares cingara / cingare cingáramos / cingáremos cingarais / cingareis cingaran / cingaren
| cingaré cingarás cingará cingaremos cingaréis cingarán
| cingaría cingaríes cingaría cingaríamos / cingaríemos cingaríais / cingaríeis cingaríen
|
Infinitivu | cingar |
---|
Xerundiu | cingando |
---|
Participiu | cingáu | cingada | cingao | cingaos | cingaes |
|
---|
Imperativu | cinga cingái |
---|
Flexona como: fregar variante ortográfica : cinglar
forma nominal : cingadera, cinga Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|