|
discurrir - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
discurro discurres discurre discurrimos discurrís discurren
| discurría discurríes discurría discurríamos / discurríemos discurríais / discurríeis discurríen
| discurrí discurriesti / discurristi discurrió discurrimos discurriestis / discurristis discurrieron
| discurriera / discurriere discurrieras / discurrieres discurriera / discurriere discurriéramos / discurriéremos discurrierais / discurriereis discurrieran / discurrieren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
discurra discurras discurra discurramos discurráis discurran
| discurriera / discurriere discurrieras / discurrieres discurriera / discurriere discurriéramos / discurriéremos discurrierais / discurriereis discurrieran / discurrieren
| discurriré discurrirás discurrirá discurriremos discurriréis discurrirán
| discurriría discurriríes discurriría discurriríamos / discurriríemos discurriríais / discurriríeis discurriríen
|
Infinitivu | discurrir |
---|
Xerundiu | discurriendo |
---|
Participiu | discurríu | discurrida | discurrío | discurríos | discurríes |
|
---|
Imperativu | discurri discurríi |
---|
Flexona como: apurrir forma nominal : discurrimientu Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|