condenar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
condeno
condenes
condena
condenamos
condenáis
condenen
condenaba
condenabes
condenaba
condenábamos / condenábemos
condenabais / condenabeis
condenaben
condené
condenasti / condenesti
condenó
condenemos
condenastis / condenestis
condenaron
condenara / condenare
condenaras / condenares
condenara / condenare
condenáramos / condenáremos
condenarais / condenareis
condenaran / condenaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
condene
condenas / condenes
condene
condenemos
condenéis
condenan / condenen
condenara / condenare
condenaras / condenares
condenara / condenare
condenáramos / condenáremos
condenarais / condenareis
condenaran / condenaren
condenaré
condenarás
condenará
condenaremos
condenaréis
condenarán
condenaría
condenaríes
condenaría
condenaríamos / condenaríemos
condenaríais / condenaríeis
condenaríen
Infinitivucondenar
Xerundiucondenando
Participiu
condenáucondenadacondenao
condenaoscondenaes
Imperativucondena
condenái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana