desorientar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
desoriento
desorientes
desorienta
desorientamos
desorientáis
desorienten
desorientaba
desorientabes
desorientaba
desorientábamos / desorientábemos
desorientabais / desorientabeis
desorientaben
desorienté
desorientasti / desorientesti
desorientó
desorientemos
desorientastis / desorientestis
desorientaron
desorientara / desorientare
desorientaras / desorientares
desorientara / desorientare
desorientáramos / desorientáremos
desorientarais / desorientareis
desorientaran / desorientaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
desoriente
desorientas / desorientes
desoriente
desorientemos
desorientéis
desorientan / desorienten
desorientara / desorientare
desorientaras / desorientares
desorientara / desorientare
desorientáramos / desorientáremos
desorientarais / desorientareis
desorientaran / desorientaren
desorientaré
desorientarás
desorientará
desorientaremos
desorientaréis
desorientarán
desorientaría
desorientaríes
desorientaría
desorientaríamos / desorientaríemos
desorientaríais / desorientaríeis
desorientaríen
Infinitivudesorientar
Xerundiudesorientando
Participiu
desorientáudesorientadadesorientao
desorientaosdesorientaes
Imperativudesorienta
desorientái

Flexona como: falar

forma nominal : desorientación

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana