espiantar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
espianto
espiantes
espianta
espiantamos
espiantáis
espianten
espiantaba
espiantabes
espiantaba
espiantábamos / espiantábemos
espiantabais / espiantabeis
espiantaben
espianté
espiantasti / espiantesti
espiantó
espiantemos
espiantastis / espiantestis
espiantaron
espiantara / espiantare
espiantaras / espiantares
espiantara / espiantare
espiantáramos / espiantáremos
espiantarais / espiantareis
espiantaran / espiantaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
espiante
espiantas / espiantes
espiante
espiantemos
espiantéis
espiantan / espianten
espiantara / espiantare
espiantaras / espiantares
espiantara / espiantare
espiantáramos / espiantáremos
espiantarais / espiantareis
espiantaran / espiantaren
espiantaré
espiantarás
espiantará
espiantaremos
espiantaréis
espiantarán
espiantaría
espiantaríes
espiantaría
espiantaríamos / espiantaríemos
espiantaríais / espiantaríeis
espiantaríen
Infinitivuespiantar
Xerundiuespiantando
Participiu
espiantáuespiantadaespiantao
espiantaosespiantaes
Imperativuespianta
espiantái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana