inorar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
inoro
inores
inora
inoramos
inoráis
inoren
inoraba
inorabes
inoraba
inorábamos / inorábemos
inorabais / inorabeis
inoraben
inoré
inorasti / inoresti
inoró
inoremos
inorastis / inorestis
inoraron
inorara / inorare
inoraras / inorares
inorara / inorare
inoráramos / inoráremos
inorarais / inorareis
inoraran / inoraren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
inore
inoras / inores
inore
inoremos
inoréis
inoran / inoren
inorara / inorare
inoraras / inorares
inorara / inorare
inoráramos / inoráremos
inorarais / inorareis
inoraran / inoraren
inoraré
inorarás
inorará
inoraremos
inoraréis
inorarán
inoraría
inoraríes
inoraría
inoraríamos / inoraríemos
inoraríais / inoraríeis
inoraríen
Infinitivuinorar
Xerundiuinorando
Participiu
inoráuinoradainorao
inoraosinoraes
Imperativuinora
inorái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana