meimar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
meimo
meimes
meima
meimamos
meimáis
meimen
meimaba
meimabes
meimaba
meimábamos / meimábemos
meimabais / meimabeis
meimaben
meimé
meimasti / meimesti
meimó
meimemos
meimastis / meimestis
meimaron
meimara / meimare
meimaras / meimares
meimara / meimare
meimáramos / meimáremos
meimarais / meimareis
meimaran / meimaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
meime
meimas / meimes
meime
meimemos
meiméis
meiman / meimen
meimara / meimare
meimaras / meimares
meimara / meimare
meimáramos / meimáremos
meimarais / meimareis
meimaran / meimaren
meimaré
meimarás
meimará
meimaremos
meimaréis
meimarán
meimaría
meimaríes
meimaría
meimaríamos / meimaríemos
meimaríais / meimaríeis
meimaríen
Infinitivumeimar
Xerundiumeimando
Participiu
meimáumeimadameimao
meimaosmeimaes
Imperativumeima
meimái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana