|
sonar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
sueno suenes suena sonamos sonáis suenen
| sonaba sonabes sonaba sonábamos / sonábemos sonabais / sonabeis sonaben
| soné sonasti / sonesti sonó sonemos sonastis / sonestis sonaron
| sonara / sonare sonaras / sonares sonara / sonare sonáramos / sonáremos sonarais / sonareis sonaran / sonaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
suene suenas / suenes suene sonemos sonéis suenan / suenen
| sonara / sonare sonaras / sonares sonara / sonare sonáramos / sonáremos sonarais / sonareis sonaran / sonaren
| sonaré sonarás sonará sonaremos sonaréis sonarán
| sonaría sonaríes sonaría sonaríamos / sonaríemos sonaríais / sonaríeis sonaríen
|
Infinitivu | sonar |
---|
Xerundiu | sonando |
---|
Participiu | sonáu | sonada | sonao | sonaos | sonaes |
|
---|
Imperativu | suena sonái |
---|
Flexona como: moyar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|