calmentar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
calmiento
calmientes
calmienta
calmentamos
calmentáis
calmienten
calmentaba
calmentabes
calmentaba
calmentábamos / calmentábemos
calmentabais / calmentabeis
calmentaben
calmenté
calmentasti / calmentesti
calmentó
calmentemos
calmentastis / calmentestis
calmentaron
calmentara / calmentare
calmentaras / calmentares
calmentara / calmentare
calmentáramos / calmentáremos
calmentarais / calmentareis
calmentaran / calmentaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
calmiente
calmientas / calmientes
calmiente
calmentemos
calmentéis
calmientan / calmienten
calmentara / calmentare
calmentaras / calmentares
calmentara / calmentare
calmentáramos / calmentáremos
calmentarais / calmentareis
calmentaran / calmentaren
calmentaré
calmentarás
calmentará
calmentaremos
calmentaréis
calmentarán
calmentaría
calmentaríes
calmentaría
calmentaríamos / calmentaríemos
calmentaríais / calmentaríeis
calmentaríen
Infinitivucalmentar
Xerundiucalmentando
Participiu
calmentáucalmentadacalmentao
calmentaoscalmentaes
Imperativucalmienta
calmentái

Flexona como: amestar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana