desencartar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
desencarto
desencartes
desencarta
desencartamos
desencartáis
desencarten
desencartaba
desencartabes
desencartaba
desencartábamos / desencartábemos
desencartabais / desencartabeis
desencartaben
desencarté
desencartasti / desencartesti
desencartó
desencartemos
desencartastis / desencartestis
desencartaron
desencartara / desencartare
desencartaras / desencartares
desencartara / desencartare
desencartáramos / desencartáremos
desencartarais / desencartareis
desencartaran / desencartaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
desencarte
desencartas / desencartes
desencarte
desencartemos
desencartéis
desencartan / desencarten
desencartara / desencartare
desencartaras / desencartares
desencartara / desencartare
desencartáramos / desencartáremos
desencartarais / desencartareis
desencartaran / desencartaren
desencartaré
desencartarás
desencartará
desencartaremos
desencartaréis
desencartarán
desencartaría
desencartaríes
desencartaría
desencartaríamos / desencartaríemos
desencartaríais / desencartaríeis
desencartaríen
Infinitivudesencartar
Xerundiudesencartando
Participiu
desencartáudesencartadadesencartao
desencartaosdesencartaes
Imperativudesencarta
desencartái

Flexona como: falar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana