mendar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
miendo
miendes
mienda
mendamos
mendáis
mienden
mendaba
mendabes
mendaba
mendábamos / mendábemos
mendabais / mendabeis
mendaben
mendé
mendasti / mendesti
mendó
mendemos
mendastis / mendestis
mendaron
mendara / mendare
mendaras / mendares
mendara / mendare
mendáramos / mendáremos
mendarais / mendareis
mendaran / mendaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
miende
miendas / miendes
miende
mendemos
mendéis
miendan / mienden
mendara / mendare
mendaras / mendares
mendara / mendare
mendáramos / mendáremos
mendarais / mendareis
mendaran / mendaren
mendaré
mendarás
mendará
mendaremos
mendaréis
mendarán
mendaría
mendaríes
mendaría
mendaríamos / mendaríemos
mendaríais / mendaríeis
mendaríen
Infinitivumendar
Xerundiumendando
Participiu
mendáumendadamendao
mendaosmendaes
Imperativumienda
mendái

Flexona como: amestar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana