|
conciliar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
concilio concilies concilia conciliamos conciliáis concilien
| conciliaba conciliabes conciliaba conciliábamos / conciliábemos conciliabais / conciliabeis conciliaben
| concilié conciliasti / conciliesti concilió conciliemos conciliastis / conciliestis conciliaron
| conciliara / conciliare conciliaras / conciliares conciliara / conciliare conciliáramos / conciliáremos conciliarais / conciliareis conciliaran / conciliaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
concilie concilias / concilies concilie conciliemos conciliéis concilian / concilien
| conciliara / conciliare conciliaras / conciliares conciliara / conciliare conciliáramos / conciliáremos conciliarais / conciliareis conciliaran / conciliaren
| conciliaré conciliarás conciliará conciliaremos conciliaréis conciliarán
| conciliaría conciliaríes conciliaría conciliaríamos / conciliaríemos conciliaríais / conciliaríeis conciliaríen
|
Infinitivu | conciliar |
---|
Xerundiu | conciliando |
---|
Participiu | conciliáu | conciliada | conciliao | conciliaos | conciliaes |
|
---|
Imperativu | concilia conciliái |
---|
Flexona como: falar
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|