emanar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
emano
emanes
emana
emanamos
emanáis
emanen
emanaba
emanabes
emanaba
emanábamos / emanábemos
emanabais / emanabeis
emanaben
emané
emanasti / emanesti
emanó
emanemos
emanastis / emanestis
emanaron
emanara / emanare
emanaras / emanares
emanara / emanare
emanáramos / emanáremos
emanarais / emanareis
emanaran / emanaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
emane
emanas / emanes
emane
emanemos
emanéis
emanan / emanen
emanara / emanare
emanaras / emanares
emanara / emanare
emanáramos / emanáremos
emanarais / emanareis
emanaran / emanaren
emanaré
emanarás
emanará
emanaremos
emanaréis
emanarán
emanaría
emanaríes
emanaría
emanaríamos / emanaríemos
emanaríais / emanaríeis
emanaríen
Infinitivuemanar
Xerundiuemanando
Participiu
emanáuemanadaemanao
emanaosemanaes
Imperativuemana
emanái

Flexona como: falar