|
afirmar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
afirmo afirmes afirma afirmamos afirmáis afirmen
| afirmaba afirmabes afirmaba afirmábamos / afirmábemos afirmabais / afirmabeis afirmaben
| afirmé afirmasti / afirmesti afirmó afirmemos afirmastis / afirmestis afirmaron
| afirmara / afirmare afirmaras / afirmares afirmara / afirmare afirmáramos / afirmáremos afirmarais / afirmareis afirmaran / afirmaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
afirme afirmas / afirmes afirme afirmemos afirméis afirman / afirmen
| afirmara / afirmare afirmaras / afirmares afirmara / afirmare afirmáramos / afirmáremos afirmarais / afirmareis afirmaran / afirmaren
| afirmaré afirmarás afirmará afirmaremos afirmaréis afirmarán
| afirmaría afirmaríes afirmaría afirmaríamos / afirmaríemos afirmaríais / afirmaríeis afirmaríen
|
Infinitivu | afirmar |
---|
Xerundiu | afirmando |
---|
Participiu | afirmáu | afirmada | afirmao | afirmaos | afirmaes |
|
---|
Imperativu | afirma afirmái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : afirmamientu, afirmación Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|