| 
 | 
	afumar - verbu
					
 
| Indicativu
 | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretéritu imperfeutu
	 | Pretéritu indefiníu
	 | Pluscuamperfeutu
 |  
	afumo afumes afuma afumamos afumáis afumen
	 | afumaba afumabes afumaba afumábamos  /  afumábemos afumabais  /  afumabeis afumaben
	 | afumé afumasti  /  afumesti afumó afumemos afumastis  /  afumestis afumaron
	 | afumara  /  afumare afumaras  /  afumares afumara  /  afumare afumáramos  /  afumáremos afumarais  /  afumareis afumaran  /  afumaren
 |  
	| Suxuntivu
	 | Potencial
 |  | Presente
	 | Pretéritu imperfeutu
	 | Futuru
	 | Condicional
 |  
	afume afumas  /  afumes afume afumemos afuméis afuman  /  afumen
	
	 | afumara  /  afumare afumaras  /  afumares afumara  /  afumare afumáramos  /  afumáremos afumarais  /  afumareis afumaran  /  afumaren
	 | afumaré afumarás afumará afumaremos afumaréis afumarán
	 | afumaría afumaríes afumaría afumaríamos  /  afumaríemos afumaríais  /  afumaríeis afumaríen
 |   
| Infinitivu | afumar | 
|---|
 | Xerundiu | afumando | 
|---|
 | Participiu | | afumáu | afumada | afumao |  | afumaos | afumaes |  
  | 
|---|
 | Imperativu | afuma afumái | 
|---|
  
Flexona como: falar variante ortográfica : afumiar
 forma nominal : afumamientu, afumadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana 
 | 
OSLIN-AST
	El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
	 
 
 |