|
|
desafinar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
desafino desafines desafina desafinamos desafináis desafinen
| desafinaba desafinabes desafinaba desafinábamos / desafinábemos desafinabais / desafinabeis desafinaben
| desafiné desafinasti / desafinesti desafinó desafinemos desafinastis / desafinestis desafinaron
| desafinara / desafinare desafinaras / desafinares desafinara / desafinare desafináramos / desafináremos desafinarais / desafinareis desafinaran / desafinaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
desafine desafinas / desafines desafine desafinemos desafinéis desafinan / desafinen
| desafinara / desafinare desafinaras / desafinares desafinara / desafinare desafináramos / desafináremos desafinarais / desafinareis desafinaran / desafinaren
| desafinaré desafinarás desafinará desafinaremos desafinaréis desafinarán
| desafinaría desafinaríes desafinaría desafinaríamos / desafinaríemos desafinaríais / desafinaríeis desafinaríen
|
| Infinitivu | desafinar |
|---|
| Xerundiu | desafinando |
|---|
| Participiu | | desafináu | desafinada | desafinao | | desafinaos | desafinaes |
|
|---|
| Imperativu | desafina desafinái |
|---|
Flexona como: falar forma nominal : desafinamientu, desafinadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|