|
|
almitir - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
almito almites almite almitimos almitís almiten
| almitía almitíes almitía almitíamos / almitíemos almitíais / almitíeis almitíen
| almití almitiesti / almitisti almitió almitimos almitiestis / almitistis almitieron
| almitiera / almitiere almitieras / almitieres almitiera / almitiere almitiéramos / almitiéremos almitierais / almitiereis almitieran / almitieren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
almita almitas almita almitamos almitáis almitan
| almitiera / almitiere almitieras / almitieres almitiera / almitiere almitiéramos / almitiéremos almitierais / almitiereis almitieran / almitieren
| almitiré almitirás almitirá almitiremos almitiréis almitirán
| almitiría almitiríes almitiría almitiríamos / almitiríemos almitiríais / almitiríeis almitiríen
|
| Infinitivu | almitir |
|---|
| Xerundiu | almitiendo |
|---|
| Participiu | | almitíu | almitida | almitío | | almitíos | almitíes |
|
|---|
| Imperativu | almiti almitíi |
|---|
Flexona como: apurrir forma nominal : almisión Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|