|
|
indultar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
indulto indultes indulta indultamos indultáis indulten
| indultaba indultabes indultaba indultábamos / indultábemos indultabais / indultabeis indultaben
| indulté indultasti / indultesti indultó indultemos indultastis / indultestis indultaron
| indultara / indultare indultaras / indultares indultara / indultare indultáramos / indultáremos indultarais / indultareis indultaran / indultaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
indulte indultas / indultes indulte indultemos indultéis indultan / indulten
| indultara / indultare indultaras / indultares indultara / indultare indultáramos / indultáremos indultarais / indultareis indultaran / indultaren
| indultaré indultarás indultará indultaremos indultaréis indultarán
| indultaría indultaríes indultaría indultaríamos / indultaríemos indultaríais / indultaríeis indultaríen
|
| Infinitivu | indultar |
|---|
| Xerundiu | indultando |
|---|
| Participiu | | indultáu | indultada | indultao | | indultaos | indultaes |
|
|---|
| Imperativu | indulta indultái |
|---|
Flexona como: falar forma nominal : indultu Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|