|
|
llancir - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
llanzo llances llance llancimos llancís llancen
| llancía llancíes llancía llancíamos / llancíemos llancíais / llancíeis llancíen
| llancí llanciesti / llancisti llanció llanciemos / llancimos llanciestis / llancistis llancieron
| llanciera / llanciere llancieras / llancieres llanciera / llanciere llanciéramos / llanciéremos llancierais / llanciereis llancieran / llancieren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
llanza llanzas llanza llanzamos llanzáis llanzan
| llanciera / llanciere llancieras / llancieres llanciera / llanciere llanciéramos / llanciéremos llancierais / llanciereis llancieran / llancieren
| llanciré llancirás llancirá llanciremos llanciréis llancirán
| llanciría llanciríes llanciría llanciríamos / llanciríemos llanciríais / llanciríeis llanciríen
|
| Infinitivu | llancir |
|---|
| Xerundiu | llanciendo |
|---|
| Participiu | | llancíu | llancida | llancío | | llancíos | llancíes |
|
|---|
| Imperativu | llanci llancíi |
|---|
forma nominal : llancia Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|